Η εξόρυξη της Πέτρας
Αν και το χωριό Θυμιανά συνορεύουν με τον Κάμπο και τα έφορα Καμπόχωρα το ίδιο στερείται πεδιάδων και καλλιεργήσιμης γης. Το πετρώδες έδαφος οδήγησε τους Θυμιανούσους να ασχοληθούν με την εξόρυξη και την επεξεργασία της πέτρας. Έτσι παντού υπάρχουν λατομεία.Από τις λοφοσειρές του Αγίου Κωνσταντίνου και του Προφήτη Ηλία μέχρι και τη πλαγιά του Αγίου Ιωάννη Κεραμείων. Ως και στην Αγία Ερμιόνη , δίπλα στη θάλασσα οι Θυμιανούσοι έβγαζαν την πέτρα και την έστελνα απέναντι στη Μικρά Ασία. Η καλύτερη Θυμιανούσικη πέτρα βρίσκεται στην περιοχή "Κορακιές", νότια του λόφου του Αγίου Κωνσταντίνου
Κούφες ή Πελεκανιές
Αρχικά οι Θυμιανούσοι πετροκόποι,
προτιμούσαν, λόγω της σκληρότητας της
επιφανειακής πέτρας και της έλλειψης μέσων, να σκάβουν στοές – λαγούμια, τις λεγόμενες
«Κούφες» ή «Πελεκανιές» . Έτσι έβρισκαν πιο μαλακά στρώματα της πέτρας που
μπορούσαν με τα εργαλεία τους (Πίκος, Βελόνια, Μαντρακάς, Σφήνες, Μακάσια,
Παραμίνες, Σφυριά, Βαριές) να την αποσχίσουν και να την μεταφέρουν στην
επιφάνεια της γης. Πολλές πελεκανιές έφταναν μέχρι και βάθος 50m. Συχνά όταν η Κούφα ήταν
μεγάλη και πλατιά άφηναν κολώνες από το ίδιο το πέτρωμα για να στηρίζει. Επίσης
έχτιζαν και οι ίδιοι πετροντούβαρα σαν
μεγάλη κολώνα αντιστήριξης. Αξιοθαύμαστο είναι ακόμη και σήμερα πως κατάφερναν
και ανέσυραν από βάθος 50 μ κομμάτια πέτρες βάρους κοντά 200 κιλών.
Η εμφάνιση της Μπαρούτης
Γύρω στο 1960 εμφανίστηκε η
Μπαρούτη και έκανε πιο εύκολο το έργο στον πετροκόπων. Χρησιμοποιώντας το
μακάσι και τη βαριά, άνοιγαν από την επιφάνεια της πέτρας τρύπες βάθους 70 έως
100 πόντων ή και περισσότερο. Τοποθετούσαν το φυτίλι και γέμιζαν τις τρύπες με πετρομπάρουτο
μέχρι τα μισά. Συμπλήρωναν με χώμα και πίεζαν δυνατά για να αυξηθεί η ωστική
πίεση της μπαρούτης. Έπειτα πυροδοτούσαν. Μόλις ο μεγάλος όγκος αποσχιζόταν
,τον τεμάχιζαν σε μικρότερα κομμάτια χρησιμοποιώντας σφήνες και βαριές.
Εξόρυξη και τεχνολογία
Σήμερα για τη διαδικασία της εξόρυξης χρησιμοποιούνται ειδικά ηλεκτρικά μηχανήματα όπως τα (κομπρεσέρ) που λειτουργούν με την ίδια λογική των σφηνών. Ανοίγουν παράλληλες τρύπες με τα νερά της πέτρας, βάθους μέχρι και 2m και το κομμάτι αποκόβεται και υποχωρεί. Τη χρήση του μπορούμε να τη δούμε σε λατομεία στην «Πλατιά Ράχη» .
